განკუთვნილია ქსოვილის, მათ შორის იოგის ან მყესის ძვალზე, ან ძვლის/მყესის ძვალზე ფიქსაციისთვის. ინტერფერენციული ფიქსაცია მიზანშეწონილია მუხლის, მხრის, იდაყვის, კოჭის, ტერფის და ხელის/მაჯის ოპერაციებისთვის, სადაც შემოთავაზებული ზომები პაციენტისთვის შესაფერისია.
ხრახნ-ბუდის სისტემა ფართოდ გამოიყენება ორთოპედიულ ქირურგიაში სხვადასხვა დანიშნულებით, როგორიცაა ძვლის მოტეხილობების ფიქსაცია ან იოგების აღდგენა. აქ მოცემულია ხრახნ-ბუდის სისტემის მუშაობის ზოგადი მიმოხილვა: ოპერაციამდელი დაგეგმვა: ქირურგი შეაფასებს პაციენტის მდგომარეობას, განიხილავს სამედიცინო ვიზუალიზაციას (როგორიცაა რენტგენი ან მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია) და განსაზღვრავს პროცედურისთვის საჭირო ხრახნებისა და ბუდის შესაბამის ზომასა და ტიპს. ჭრილობა და ექსპოზიცია: ქირურგი გააკეთებს ჭრილობას ქირურგიული ადგილისკენ, რათა მიაღწიოს დაზიანებულ ადგილს. რბილი ქსოვილები, კუნთები და სხვა სტრუქტურები ფრთხილად გადაიწევა გვერდზე ან უკან იწევს, რათა გამოავლინოს შეკეთების საჭირო ძვალი ან იოგი. საპილოტე ხვრელების გაბურღვა: სპეციალიზებული ქირურგიული ბურღების გამოყენებით, ქირურგი ფრთხილად შექმნის საპილოტე ხვრელებს ძვალში ხრახნების დასამონტაჟებლად. ეს საპილოტე ხვრელები უზრუნველყოფს ხრახნების სწორ განთავსებას და სტაბილურობას. ბუდის ჩასმა: ბუდე არის ღრუ მილის მსგავსი სტრუქტურა, რომელიც ჩასმულია საპილოტე ხვრელში. ის მოქმედებს როგორც სახელმძღვანელო, იცავს მიმდებარე რბილ ქსოვილებს და საშუალებას იძლევა ხრახნის ზუსტად განთავსდეს. ხრახნის განთავსება: ხრახნი, რომელიც ჩვეულებრივ დამზადებულია ტიტანის ან უჟანგავი ფოლადისგან, ჩასმულია ბუდის მეშვეობით საპილოტე ხვრელში. ხრახნი ხრახნიანია და მისი გამკაცრება შესაძლებელია ძვლის დასაფიქსირებლად ან ძვლის ორი ნაწილის ერთმანეთთან შესაერთებლად. ხრახნის დამაგრება: ხრახნის სრულად ჩასმის შემდეგ, ქირურგს შეუძლია გამოიყენოს ხრახნიანი ან სხვა შესაბამისი ხელსაწყოები ხრახნის საბოლოო პოზიციაში დასამაგრებლად. ეს შეიძლება მოიცავდეს ხრახნის გამკაცრებას სასურველი კომპრესიის ან სტაბილიზაციის მისაღწევად. დახურვა: ხრახნისა და გარსის სწორად განთავსებისა და დამაგრების შემდეგ, ქირურგი დახურავს ჭრილობას ნაკერების ან საკინძების გამოყენებით. შემდეგ ჭრილობა გაიწმინდება და იხვევა. მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ ხრახნისა და გარსის სისტემის მუშაობა შეიძლება განსხვავდებოდეს კონკრეტული პროცედურისა და ანატომიური მდებარეობის მიხედვით. ქირურგის ექსპერტიზა და გამოცდილება აუცილებელია ზუსტი განთავსებისა და ოპტიმალური შედეგების უზრუნველსაყოფად.